I like big butts and I can not lie...

  Πόσο αγαπώ το Hollywood.. Είναι παράδεισος για τους ανθρώπους με ατέλειες.. Είσαι αφράτος.. εκεί θα σε πουν juicy.. είσαι άπλυτος... εκεί θα σε πουν alternative.. Έτσι και εσύ αγαπητή Kim απολαμβάνεις την προστασία που σου δίνει το makeup, το photoshop κτλ.. Τι και αν είσαι μια χοντρή αμερικάνα.. εκεί σε λένε sexy latina.. Μη θέλοντας και εγώ να σου χαλάσω την διάθεση έβαλα αυτή την φωτογραφία παρ'ότι βρήκα πολύ πιο "ενδιαφέρουσες".

  Θα πιάσω από την αρχή το βιογραφικό σου.. Ενημερώνοντας τους λίγους αγνώμονες για το πως κατάφερες να είσαι σε όλες τις κουτσομπολίστικες στήλες.. πρώτη μούρη. Ο πατέρας σου και μοναδικός άξιος αναφοράς από όλη την οικογένεια Rob Kardashian.. ήταν πετυχημένος δικηγόρος και αξιόλογος πατέρας.. μιας και σας είχε με λουρί  όλες τις λάμιες..τόσα χρόνια γιατί είχε καταλάβει τι σούργελα ήσασταν.. Δεν πρόλαβε να πεθάνει ο άνθρωπος το 2003.. και αρχίσατε τα ξεφτυλίκια..

  Εσύ είσαι η αγαπημένη μου Kim, γιατί είσαι original σκουπίδι και εγώ αυτό το εκτιμώ.. Έτσι για να μας συστηθείς, είπες πριν  χρόνια να μας δείξεις παραπάνω από όσο ελπίζαμε να δούμε κυκλοφορώντας ένα dvd με τις προσωπικές στιγμές σου με τον πρώην φίλο σου και rapper Ray-J. Συνέχισες δημιουργώντας μια σειρά ρούχων ονόματι Dash με τις αδερφές σου.. και με έναν γάμο μόλις 72 ημερών με τον μπασκετμπολίστα Kris Humphries.. (να ξέρεις ο Γκλέτσος είναι να σκάσει που τον ξεπέρασες). Είδαμε και τις 72 μέρες αυτής της κωμωδίας μέσα από το E! και το reality για την καθημερινότητα σας.. Και θέλω να σας ευχαριστήσω και τις τρεις αδερφές για την προσφορά σας στην κοινωνία, μιας και οι άντρες πλέον είναι λιγότερο επικριτικοί με τις γυναίκες και παράλληλα ευγνώμονες, έχοντας δει πόσο ηλίθιες είστε εσείς.

P.S.= Και ένα hιghlight που θα μας στοιχειώνει  για πάντα..(http://www.facenfacts.com/daily_img/15009_L_kim-kardashian-ray-j-sex-tape.jpg )

Trashhhhhhhhhhh.........

Ταλαιπωρήθηκα πολύ προσπαθώντας να βρω μια φωτογραφία της απεικονιζόμενης Rihanna για να στηρίξω το σημερινό μου θέμα. Ήταν όλες τόσο υπερβολικές και παράξενες στιλιστικά που έπαθα σύγχυση. Τελικά κατέληξα σε αυτήν γιατί, ενώ υπήρχαν πολύ χειρότερες, αυτή έχει κάτι το θεατρικό και μου άρεσε. Θα μπορούσε αν ήταν απόκριες να ντυθεί σούπερ ήρωας ζωγραφίζοντας ένα "R" στο στέρνο της.

Δεν μπορώ να καταλάβω πότε και πως πέρασε από το στάδιο pop diva, στο στάδιο φοράω ότι χειρότερο μπορώ να βρω, και αν δεν είναι αρκετά χάλια, το ανακαταστευάζω. Μέχρι και η Lady Gaga έχει θορυβηθεί από τα αβυσσαλέα σύνολα της, και φοβούμενη ότι θα την ξεπεράσει, το γύρισε στο μίνιμαλ (ή τουλάχιστον προσπαθεί, δεν είναι εύκολο άλλωστε να απαρνηθείς μια ολόκληρη trash φιλοσοφία).

Προσπαθώντας να αναλύσω τη συμπεριφορά της, σε δυο συμπεράσματα καταλήγω, ή αυτές οι στιλιστικές ανησυχίες εμφανίστηκαν μετά τον ξυλοδαρμό της από τον Chris Brown σαν παρενέργεια, ή την έδειρε γιατί επέμενε να βγει έτσι έξω. Χρονικά τουλάχιστον, ταιριάζει η ενδυματολογική της κατρακύλα με τις φάπες.

P.S. = Ούτε οι Louboutin γόβες δεν κατάφεραν να σώσουν αυτό το απροσδιόριστο outfit.

People together..

Δεν ήξερα πως είναι να ζεις μακριά από το «καβούκι» σου για περισσότερο απ’ όσο διαρκούν οι καλοκαιρινές διακοπές. Ξαφνικά παρακολουθείς τα πάντα μέσα από ένα κινητό τηλέφωνο ή μερικά e-mail. Θεατής, αν το θες, σε όσα άφησες πίσω σου ακόμη και για λίγο.

Κι ενώ μπορείς να πάρεις το πρώτο καράβι ή ότι άλλο θες και να επιστρέψεις πίσω σε μερικές ώρες δεν το κάνεις. Και αυτό γιατί ξέρεις ότι γυρνώντας πίσω όλα είναι γνωστά. Εδώ όμως;

Κάθε ημέρα είναι τόσο ίδια και τόσο διαφορετική μαζί όταν είσαι κάπου αλλού. Οι σχετικές λεπτομέρειες δεν χρειάζονται σε κανέναν. Η ουσία είναι ότι όλες οι εικόνες που ζεις είναι μοναδικές και μπορεί μερικές να χαθούν στη πορεία και να μη αποθηκευτούν στον «σκληρό», ωστόσο κάποιες θα τις κουβαλάς για πολλά χρόνια..

Νέο σκηνικό, νέοι άνθρωποι, όλα με ημερομηνία λήξης αλλά πάντα στη μέση θα είσαι εσύ όταν βρεθείς εκτός βάσης. Θα δημιουργήσεις στιγμές καλές ή κακές, θα πρωταγωνιστήσεις σε αυτές και έπειτα όλα θα μπουν στο άλμπουμ που φυλάς μέσα στο μυαλό σου. Και κάποια στιγμή όλα όσα πέρασες θα τα αναζητήσεις. Αλλά αν το καλοσκεφτείς αυτό που θα σου λείπει θα είναι τα άτομα με τα οποία έζησες τις στιγμές. Το σημείο όπου συνέβησαν όλα θα έρχεται δεύτερο..

Το ίδιο συμβαίνει και με όσους άφησες πίσω σου. Τα άτομα είναι που σου λείπουν, τα πράγματα που θα έκανες μαζί τους, οι στιγμές που θα ήταν αναντικατάστατες. Όχι οι εικόνες από τις διάφορες περιοχές όπου συνηθίζεις να τριγυρνάς. Και αυτή η έλλειψη τελικά δεν συγκρίνεται..

Όποιος λοιπόν προτιμά να μένει για πολλές ώρες μόνος του, ας κόψει τις κακές συνήθειες. Εξάλλου όταν είσαι μαζί με άλλους τα πάντα δείχνουν πιο ωραία, πιο απλά!

Για εμένα η ημερομηνία λήξης κοντεύει, ακόμη και αν χρειάστηκε να αλλάξω τρεις εποχές στο «άγνωστο» μέρος. Ακόμη κι αν γυρνώντας θα φοράω κασκόλ ενώ έφυγα με το θερμόμετρο να δείχνει κάπου στους 40 βαθμούς Κελσίου!

Κάπως έτσι θα πω καλό χειμώνα σ’ αυτό το blog που κοντεύει να πιάσει αράχνες… και θα ελπίζω να είναι γούρικο!

Smelly cat ή αλλιώς πως μια γάτα και ένα πρωί στο λεωφορείο με έκαναν να συνειδητοποιήσω κάτι σοβαρό.

Ακόμα και τον οδηγό του λεωφορείου να ρωτήσεις θα σου πει ότι το όχημα που πηγαινοφέρνει στους δρόμους είναι από τα χειρότερα μέσα μεταφοράς. Πιο συγκεκριμένα, αν έχεις φτάσει τα 25 και χτυπάς ακόμη εισιτήριο λεωφορείου για να φτάσεις Αθήνα πιθανώς να σε περάσουν για τρελό.

Και δίκιο θα έχουν γιατί ποτέ δεν το έκρυψα ότι είμαι. Όχι μόνο το χρησιμοποιώ συχνά αλλά πολλές φορές προσπερνώ με αλαζονεία και τη στάση του κοντινού μετρό. Φτάνω μέχρι το κέντρο και μάλιστα το απολαμβάνω, ειδικά αν έχω μαζί μου εφημερίδα και δίπλα μου δεν κάθεται κάποιος που έχει μαλώσει με το σαπούνι.

Κάπως έτσι με βρήκε και το σημερινό πρωί. Διαβάζοντας γραμματοσειρές στην εφημερίδα τσάκισα τη σελίδα όπου κάποιος έλεγε για μια γάτα που είχε κάτσει πάνω από το κεφάλι του σ’ ένα μπαλκόνι και ενώ αυτός θέλησε να τη χαϊδέψει, εκείνη αφού του κουνήθηκε καλά καλά και αποφάσισε να το παίξει σνομπ και να εξαφανιστεί παραπέρα.

Η πρώτη σκέψη μου ήταν ότι τελικά οι γάτες είναι βλαμμένο ζώο και χρειάζονται πάντα αντάλλαγμα για να σου επιτρέψουν να τις αγγίξεις. Αλλιώς σου τραβάνε και μια νυχιά που θα τη θυμάσαι για χρόνια.

Αυτή η σκέψη κράτησε ελάχιστα δευτερόλεπτα αφού δεν άργησα (φυσικά) να κάνω τους καθιερωμένους μου παραλληλισμούς με την καθημερινή ζωή στο βασίλειο των ανδροειδών. Και εξηγούμαι: Οι συνειρμοί μου με έκαναν να καταλάβω ότι η σχέση του ανθρώπου με τη γάτα είναι όπως όλες οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται γύρω σου, ανεξαρτήτως περιεχομένου. Ένα ίντερβιου για την ιδανική δουλειά, ένας ωραίος γκόμενος (κι ας είναι και άφραγκος), ένα ταξίδι σε αυτά τα παραδεισένια νησιά από τα φυλλάδια των ταξιδιωτικών γραφείων.

Όλα τα είδες, κατά κάποιο τρόπο τα έζησες και βρέθηκες εκεί αλλά μετά ξύπνησες. Εξαφανίστηκαν όλα κάπου παραπέρα. Σαν μια γάτα.

Drunk enough to say I love you

Χωρίς λόγο ήθελα να γράψω σήμερα για το ποτό και τις μαγικές του ιδιότητες. Δεν έχει σημασία αν θα είναι gin tonic, whiskey, daiquiri ή μια από τα ίδια. Η δουλεία θα γίνει:

Κάποιος θα πάρει ποτό σε μια κοπέλα για να την εντυπωσιάσει.

Κάποιος άλλος για να της τη πέσει πιο εύκολα. Θα δώσει κάτι παραπάνω αλλά με τρία, τέσσερα ποτά η λογική πάει διακοπές και υπερισχύει το γνωστό «δεν βαριέσαι, ποιος θα το θυμάται αύριο».

Από την άλλη κάποια δεν θα διστάσει να στείλει ποτό στον άγνωστο που της γυάλισε. Βλέπεις εν έτη 2011 οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί. Αν και καθόλου δεν μας ταιριάζει αυτή η αντιστροφή, άλλος είναι ο θύτης και άλλο το θήραμα.

Κάποιοι πίνουν ακούραστα με σκοπό για να διασκεδάσουν και να μην αισθάνονται απολύτως τίποτα. Να γίνουν λιάρδα, όπως θα έλεγε και η Ξένια. Κάποιες φορές όντως πετυχαίνει. Φτάνεις στην απόλυτη αναισθησία. Μπορεί να κάνεις τον καραγκιόζη αλλά είναι ο πιο δοκιμασμένος τρόπος για να ξεφύγεις από την σοβαροφάνεια που χαρακτηρίζει την υπόλοιπη ζωή σου.

Είναι κι άλλες φορές όμως που το μόνο σου παράσημο είναι ο πρωινός πονοκέφαλος. Τίποτα παραπάνω.

Τέλος, μάθε πως κάποιος που έχει δώσει τουλάχιστον 50 ευρώ σε ποτά (θα έχεις βάλει κι εσύ το χεράκι σου) θα σου απαντήσει σε ότι κι αν τον ρωτήσεις. Από το πιο ανόητο έως το πιο προσωπικό. Ρώτα τον ακόμη κι αν σε αγαπάει. Δεν θα μάθεις ποτέ αν είναι αλήθεια αλλά θα έχεις πάρει μια απάντηση.

Γιατί κανείς δεν λέει ή κάνει πλέον αυτά που θέλει νηφάλιος; Οι πράξεις υπό την επήρεια μερικών ml αλκόολ είναι πολύ πιο εύκολες και βολικές από τη θεωρία. Μια συζήτηση ίσως πιο ειλικρινής.

Ακόμα όμως κι όταν δεν κρατάς ένα ποτό στο χέρι δεν είναι ότι δεν υπάρχουν οι λέξεις. Δεν υπάρχει το θάρρος. Μας έμεινε η ατολμία ή το θράσος.

Περαστικά

Το κορίτσι με το τατουάζ..

Σκέφτηκα να δείξω ανωτερότητα Justin, και να μην σε κράξω για τα μέχρι πρότινος ατοπήματα σου. Έλεγα στον εαυτό μου πως, το ότι είσαι ερμαφρόδιτο είναι αρκετό χτύπημα από τη μοίρα και δεν θα άντεχες άλλο ένα, έστω και μικρότερο. Κρατήθηκα πολύ.. έσφιξα τα δόντια.. πάλεψαν για καιρό το αγγελάκι και το διαβολάκι στο μυαλό μου και όπως καταλαβαίνεις ήρθε η ώρα σου.

Δεν σχολίασα τη φωνή της Άριελ με την οποία παραδόξως, έχεις σαρώσει τα grammy, δεν σχολίασα το ότι πας σε party της show biz  που ο μικρότερος σου ρίχνει 10 χρόνια. Δεν σχολίασα τα πανέμορφα κοριτσάκια που σέρνεις κατά καιρούς (που απορώ..). Δεν σχολίασα το ντουετάκι σου με τον πολυαγαπημένο μου Jaden Smith που είναι κι αυτός εντελώς χτυπημένος και έτσι καταλαβαίνω το δέσιμο μεταξύ σας. Επίσης δεν σχολίασα το τατουάζ μουτζούρα-περιστέρι στη κοιλιά σου (που επί της ευκαιρίας θέλω να σου πω ότι είναι εντελώς γυναικείο σημείο). Αλλά το άλλο τατουάζ κάτω από τη μασχάλη που γράφει Ιησούς στα εβραικά θα μου επιτρέψεις να το σχολιάσω.

Είμαι σίγουρη ότι στα 17 σου ξέρεις πολύ καλά ποιός ήταν  ο Χριστός, τι είπε και τι έπραξε, θα τα έμαθες στο κατηχητικό. Επίσης είμαι σίγουρη, ότι είσαι τόσο κατασταλαγμένος και ώριμος, ώστε να καταλαβαίνεις τι σημασία του να έχεις ένα τέτοιο τατουάζ στο σώμα σου. Το τραγελαφικό του πράγματος όμως είναι ότι πήγες και έγραψες το όνομα του Ιησού που είναι ο εκπρόσωπος του χριστιανισμού στα εβραικά, όπως καταλαβαίνεις αυτό το τατουάζ είναι τουλάχιστον αντιφατικό. 

P.S. = Προφανώς και δεν είσαι τόσο πιστός χριστιανός.. γιατί πάτησες την 3η εντολή.. και για να μην googlαρετε "Ου λήψει το όνομα Κυρίου τού Θεού σου επί ματαίω ου γάρ μη καθαρίση Κύριος ο Θεός σου τον λαμβάνοντα το όνομα αυτού επί ματαίω".

Μαμααααά... κοίτα τι κάνω...

Γεννιέσαι νομίζοντας ότι είσαι το κέντρο του κόσμου αφού όλοι γύρω σου δείχνουν εκστασιασμένοι με το πρώτο σου "αγκουυυ". Όταν δε.. πεις μία λέξη η οποία θα μπορούσε να μοιάζει και μια υπαρκτή, μόνο χορό στο Σύνταγμα δεν στήνουν οι φανατικοί οπαδοί σου. Άμα κάνεις και το πρώτο σου βηματάκι εκεί μάλιστα.. θεωρούν ότι είσαι εξαιρετικής ευφυίας.

Μεγαλώνοντας λίγο, όταν είσαι στις πρώτες τάξεις του δημοτικού πιστεύεις ήδη ότι τίποτα δεν μπορεί να σου σταθεί εμπόδιο.. είσαι μοναδικός.. αφού μπορείς να πηδήξεις αυτό το τοιχάκι ύψους μισού μέτρου, μπορείς να κάνεις τα πάντα. Η μόνη σου έννοια είναι αν θα σε αφήσουν να φας και δεύτερο παγωτό.

Στο γυμνάσιο μία τρύπα στο αυτί και ένα τσιγάρο θα σε εξυψώσει στα μάτια των συμμαθητών σου, κι αν θες να γίνεις ο super star του σχολείου, μπορείς πάντα να βρίσεις έναν καθηγητή σου και να πάρεις μια αποβολή. Στο λύκειο είναι ακόμα ευκολότερο να τραβήξεις τα βλέμματα απλά και μόνο φορώντας κάτι επώνυμο όπου το όνομα της εταιρείας θα πιάνει όλη την επιφάνεια του προιόντος. Αυτό θα σου αποφέρει φήμη, φίλους, και πολλά φλερτ.

Στο πρώτο έτος στο πανεπιστήμιο μπορείς ακόμα ευκολότερα να τραβήξεις τα βλέμματα υποδυόμενος κάποιον άλλο μιας και δεν σε ξέρει κανένας. Μπορείς να το παίξεις cool, trendy, party animal, αδιάφορος,  έξυπνος κτλ.

Στα επόμενα χρόνια στο πανεπιστήμιο, θεωρείς ήδη τον εαυτό σου, μια διάνοια και έναν άνθρωπο μεγάλου ενδιαφέροντος, αφού όλοι δείχνουν να σε λατρεύουν, και πιστεύεις πως όταν θα τελειώσεις το πανεπιστήμιο θα έχεις κερδίσει τη μάχη της ζωής, έχοντας εφοδιαστεί με όλη τη γνώση του σύμπαντος.

Δυστυχώς λίγο μετά την αποφοίτηση σου, θα συνειδητοποιήσεις ότι τόσα χρόνια ζούσες σε ένα περιβάλλον πειραματικό και προστατευμένο. Όλοι όσοι ήταν παρόντες στα μέχρι τώρα βήματα σου, είτε ήταν στο ίδιο επίπεδο με σένα, είτε σε αγαπούσαν και δεν ήθελαν να σου κόψουν τα φτερά. Αυτά που κάνεις πια δεν εντυπωσιάζουν κανέναν και αυτό που καταλαβαίνεις τώρα με το φτωχό σου μυαλό είναι ότι μεγαλώνοντας, βλέπεις πόσο μικρός είσαι..

P.S.= Τελικά δεν καταλάβαμε τι κάνεις... και βαρεθήκαμε να σε κοιτάμε...