Time is running out of time

O κόσμος όλος από μόνος του είναι ένα panic room. Αν τα βάλεις κάτω και τα σκεφτείς τότε θα δεις ότι δεν λέω απαραιτήτως μπούρδες.
Και σου αναφέρω το πιο απλό παράδειγμα. Ο πανικός για να βρούμε μια δουλειά της προκοπής, να πέφτει και κανένα ένσημο ακόμα κι αν το αφεντικό είναι ότι και να ναι. Θα το ανεχτούμε κι αυτό.
Και ενώ δεν έχεις διάθεση πρέπει να το παίξεις και cool αλέξης στους τρίτους για να μη σε πάρει και από κάτω και καταλήξεις και άνεργος και μόνος. Και κοινωνικός και άφραγκός γίνεται όμως; Τέτοια διπλή "χαρά" δεν μπορείς να την αντέξεις. Επομένως πώς να μην πανικοβληθείς;

Για να μη μιλήσω για το θέμα σχέσεις. Δεν έχεις δουλειά και καταδικάζεις μια σχέση επειδή έχεις μυαλό κουταβιού και νομίζεις ότι αν μοιραστείτε ένα γεύμα ή δύο εισιτήρια σινεμά, θα σε πουν τι; Στοίχημα ότι ούτε εσύ ξέρεις τη σωστή λέξη για να σε περιγράψεις.

Και με το μέλλον γενικότερα τι γίνεται; Δεν μπορεί να μην έχεις αναρωτηθεί αν αυτό τελικά προβλέπεται με οικογένεια και τρία παιδία ή στο χωριό με τρεις κότες ή ακόμα πιο μίζερα στο πατρικό που σου άφησαν κληρονομιά με τρείς γάτες. Σαν να άλλαξε το ph σου ξαφνικά, σαν να κιτρίνισες και να σε έπιασε πανικός. Έλα παραδέξου το.

Και κάπως έτσι time is running out of time και αυτή η ζωή σε κακογερνά όπως λέει και ένας στίχος. Είναι ο πανικός που την κάνει έτσι άσχημη αλλά αυτό το συναίσθημα δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν. Οι μέρες όμως που περνούν δεν σου χρωστάνε για να γυρίσουν πίσω και να τις ξαναζήσεις σωστά αυτή τη φορά. Οπότε μάλλον θα πρέπει να αράξεις κάτω από τον ήλιο και να το παίξεις τρέλα στην κοινωνία που προσπαθεί να σε τρελάνει.
Εξάλλου, μόνο όταν αδιαφορείς για όλα, αυτά μπαίνουν σε μια σειρά.