Η θεωρία του Μέρφυ και οι εφαρμογές της, αγγίζουν τους πάντες και τα πάντα, οπότε μη νομίζεις ότι μπορείς να ξεφύγεις. Είναι σαν κάποιος κακόβουλος να σου την έχει στημένη, και να σου κάνει πλάκα με το πιο εκνευριστικό τρόπο. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι ίσως να είμαι στο Danae's show (The Truman Show) και όλοι να βλέπουν το μεγαλείο της ηλιθιότητας μου και να γελάνε με την ψυχή τους.
Όταν πλέον αυτή η σκέψη κυριαρχήσει στο μυαλό μου, αρχίζω να παρατηρώ τα αμάξια όπως έκανε και ο πρωταγωνιστής της ταινίας. Μέτα από ώρα και έχοντας χαζέψει εντελώς εστιάζοντας σε χιλιάδες αμάξια, για να δω αν τελικά η κίνηση τους είναι προγραμματισμένη, νιώθω εντελώς ηλίθια και για να εξιλεωθώ τα ξαναβάζω με τον παλιό μου γνώριμο(Μέρφυ).
Δεν ξέρω αν τελικά αυτός ο οποίος θέσπισε αυτή την θεωρία ήταν μια διάνοια, ή ένας πεσιμιστής γερογρουσούζης, ότι κι αν ήταν πάντως κατάφερε να με βασανίζει δια βίου, εμένα και έναν ολόκληρο πλανήτη. Γιατί η άγνοια μου, με έκανε να ξυπνάω χαρούμενη κάθε πρωί. Τώρα πια, ξέρω τι θα μου συμβεί, θα πιάσω πρώτο το στυλό που δεν γράφει, όταν φτάσω στη στάση το λεωφορείο θα έχει μόλις φύγει, αν βιάζομαι θα πετύχω όλα τα φανάρια κόκκινα, μόλις κλείσω το γράμμα θα θυμηθώ χίλιαδυο άλλα πράγματα που ήθελα να πω.
So...why bother??
P.S.= Τουλάχιστον μια από τις εφαρμογές της θεωρίας της απόλυτης καταστροφής σε χτύπησε σήμερα, και ούτε το κατάλαβες.(http://aparadektos.50megs.com/merfi.html)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου