Who's the boss?

Ακούς τη λέξη αφεντικό και περιμένεις να αντικρίσεις κάποιον μεσήλικα, με μια χαριτωμένη ξινίλα και με έκφραση του τύπου «Πολύ δύσκολα θα σου δώσω τα 800 ευρώ». Τι γίνεται όμως όταν την πόρτα ανοίγει ένας τριάντα και κάτι τύπος, ελαφρώς συμπαθητικός που σου προσφέρει και ένα ποτήρι νερό όταν κάτσεις; Μην μπερδεύεσαι. This is not a love story.

Αρχικά κάτι μέσα σου επιτρέπει να αισιοδοξείς για το μέλλον σου και την τύχη που σου χαμογελά παρόλο που δεν το συνηθίζει. Χαίρεσαι επειδή νομίζεις ότι θα δουλεύεις με νεαρόκοσμο και θα λουφάζεις πιο εύκολα. Δεν θέλω να σου κόψω τα φτερά αλλά ούτε ένα ανθρώπινο διάλειμμα δεν θα μπορείς να απολαύσεις. Κι αυτό θα εμπλουτίζεται γλυκά με τα εξωφρενικά κρύα αστεία του αφεντικού. Δεν θα πιστεύεις στην τύχη σου την πλανεύτρα όταν διαπιστώσεις ότι ούτε το σαββατοκύριακο δεν θα ησυχάζεις αφού το αφεντικό σου θα γίνει σχεδόν η καινούρια σου κολλητή.

Χαρακτήρισε το αφεντικό σου με 100 λέξεις

Ευχαρίστως. Εξωτερικά αδιάφορος, συμπαθητικός ψιλοφλώρος με την πρώτη εντύπωση, βλαμμένος στη δεύτερη επίσκεψη. Στο facebook (σιγά μη δεν είχε) ο λογαριασμός είναι κλειστός για να αισθάνεται ακόμη πιο VIP και οι φωτογραφίες είναι και καλά αυθόρμητες (μάθαμε και το κάνουμε όλοι. Το κλείνεις και πας να δεις τηλεόραση.

Τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα όταν γίνει κάτι σαν το παλιό σου παλτό. Θα σου φορτώνεται ακόμα κι όταν βγαίνεις και έξω. Ναι, όσο κι αν δεν το πιστεύεις είναι λιγότερο σοβαρός κι από εσένα. Είναι αυτονόητο ότι θα γλυκοκοιτάζει τις φίλες σου και εσύ θα υποδύεσαι ότι τον συμπαθείς. Κόντρα ρόλος δηλαδή.

Την επόμενη βλέπεις τον αριθμό του να αναβοσβήνει στο κινητό σου και στέλνεις ευχές στον άνθρωπο που δημιούργησε την εφαρμογή silence στο κινητό. Νομίζει όντως ότι είστε κολλητοί και σου τηλεφωνεί για να πείτε τα νέα της χθεσινής βραδιάς.

ΜΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΙΛΟΙ. Πες με αντικοινωνική, πες με κομπλεξική αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω την έκφραση του με μισάνοιχτο από το αλκοόλ μάτι και τρεμάμενη φωνή να μου λέει «Τι; Από τώρα θα φύγουμε;». Γιατί δεν άνοιξε η ριμαδο-γή να με καταπιεί τελοσπάντων; Aκόμα και όταν μιλάς μαζί του στο τηλέφωνο ακούγεσαι πιο συνειδητοποιημένη από αυτόν.

Και σου θέτω το εξής πολύπλοκο ερώτημα:

Α)Θα το παίξεις «κινέζα»;

Β)Θα νοσταλγήσεις εκείνο τον κύριο που δεν πλήρωνε-δεν πλήρωνε;

Και επειδή είναι σε ακούω να λες «Μα εννοείται το Α», εδώ να σου διευκρινίσω ότι η απουσία χρημάτων είναι μέσα στο πρόγραμμα. Μα καλά που πήγε το μυαλό σου;